Tiki komt er aan

Foto bewerkt door Hans

Maandagochtend 30 mei moet ik om 8:00 in het ziekenhuis zijn. Dan wordt er eerst weer een CTG gemaakt van Tiki en mijn bloeddruk wordt gemeten. Daarna wordt er een inwendig onderzoek gedaan en aan de hand daarvan wordt besloten hoe de bevalling het beste kan worden ingeleid. Dit kan met tabletjes of met een gel. Vandaag was mijn bloeddruk weer ietsje hoger, dus om risico's te vermijden wil de gynaecoloog echt niet langer wachten.
Na de tabletjes of gel is het wel afwachten geblazen. Het kan heel snel gaan, maar het kan ook nog zo zijn dat ik pas dinsdag ga bevallen. Niet te voorspellen dus.
Janet, een van mijn beste vriendinnen, is bij de bevalling aanwezig, dus ik wordt moreel goed gesteund. Ook weet ik dat er veel mensen aan me denken morgen en dat is een fijn gevoel.
Op dit moment ben ik uitgeput moe en toch te onrustig om te slapen. Ik ben niet bang voor de bevalling, maar zenuwachtig voor het onbekende en het idee dat ik morgen of uiterlijk dinsdag mijn kindje in mijn armen mag houden lijkt ineens zo onwerkelijk. Ik ben er pas net aan gewend dat ik zwanger ben ! Ik ben topzwaar, het is ook genoeg geweest, maar toch is het ook raar om afscheid te moeten nemen van die dikke bewegende buik. Daar komt iets veel mooiers voor in de plaats uiteraard, maar het blijft iets onwezenlijks hebben. Uiteindelijk is het mijn grote droom en innige wens, die eindelijk in vervulling gaat...